Gear-VII (สุดเหวี่ยงไปเลย)
Irene::
ช่วงนี้ชีวิตวนเวียนอยู่กับแทน ตั้งแต่ฟื้นไข้
อาการฉันดีขึ้นมากจนเกือบเป็นปกติ
บ่ายนี้ ฉันรอเรียนวิชาเสรีที่ พร้อมแทนตอนเย็น
เลยหาที่เย็นๆเงียบๆทำการบ้านบัญชี ห้องสมุดเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้
แทนบอกว่าจะไถ่โทษที่ทำให้ป่วย ด้วยการไปรับไปส่งทุกวัน
เราเปิดศึกกันไปหลายยกเรื่องเวลาเรียนไม่ตรงกัน แต่สุดท้ายฉันแพ้ลูกอ้อนเขาจนได้
ดูเหมือนว่า ฮีโร่แทนของเราพลังงานหมด
มาถึงก็บ่นงุบงิบเรียนแลปร้อนตับแตก ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้โซฟาข้างๆ
รู้ว่าเขาหลับตอนหัวซบไหล่ฉันนี่แหละ จะผลักออกก็กลัวตื่น โชคดีที่เป็นมุมอับสายตา
ฉันนั่งทำการบ้านไปเงียบๆ
แต่ในใจตอนนี้หงุดหงิดสุดๆ งบไม่ดุลซักที โอ้ยยยย อัยริณอยากกรี๊ด ยอมแพ้แล้วน้า
ฉันวางเครื่องคิดเลขลง ถอนหายใจยาวเหยียด
จะผ่านเทอมนี้ไปได้อย่างไร น้ำตาจะไหล
"ไอ เป็นไรครับ หงุดหงิดทำไม
หรือว่าเมนส์มา" เขาตื่นตั้งแต่ตอนไหนน่ะ แทนนั่งเท้าคางจ้องฉัน
เมื่อกี้เขาเห็นฉันเกรี้ยวกราดแน่
"งบไม่ดุลอ่ะ คิดเท่าไหร่ก็ไม่ตรงซักที
หงุดหงิดมาก" ตอบไปตามความจริงนี่แหละ
"ไหนดูหน่อยนะ" แทนล้วงเครื่องคิดเลขมากด
เขาคำนวณย้อนจากของฉัน คิดจากงบกำไรสุทธิขึ้นไป
"ไอบวกเลขผิดรึเปล่าอ่ะ"
แทนชี้จุดที่ฉันทำพลาดไป ใช่จริงๆด้วย ให้หักต้นทุน แต่ฉันดันรวมซะงั้น แทนเก่งจัง
ฉันยิ้มเขินแก้งานไปด้วย
"เรียนเสร็จไปซื้อของเตรียมค่ายกัน"
ไปเถอะนะ อยากได้คนช่วยถือของ
"ได้สิคะ จะได้หาไรกินกันด้วย
เดี๋ยวป๋าจะเลี้ยงหนูเอง" มือเรียวยาวของเขาเริ่มลุกลามโอบไหล่
รุกไร้เป็นปลาหมึก ฉันตีมือเขารัวๆ เด้งตัวลุก แทนเดินตามมายิ้มขำ
แกล้งไอสนุกมากมั้ย
"แทน...
คือว่าคืนนี้ไอขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆนะวันนี้วันเกิดแพร"
ฉันอ้อนผู้ปกครองคนใหม่ ที่ตอนนี้กำลังขับรถไปส่งฉันที่บ้าน
"..." เงียบไปเลยอ่า จะโดนดุมั้ย
"ให้แทนไปรับนะ แล้วไปร้านไหนกันครับ"
ใจดีจังอ่ะ
"Warnix แถวคอนโดแทนแหละค่า"
แว้บนึงฉันเห็นเขายิ้มแปลกๆ แต่คงคิดไปเองมากกว่า
I yarene wattanayothakurl -@warnix
"เช็คอินเรียบร้อย เมาได้ค่าา"
มิรีนชูแก้วเหล้าในมือขึ้น เสียงเฮรอบๆโต๊ะเหมือนเชียร์ให้ทุกคนยกให้หมดแก้ว
ไอรีนคนนี้ก็ไม่หวั่น มึนเมื่อไหร่ค่อยแอบเติมน้ำเปล่าไม่มีใครรู้หรอก
"คืนนี้เรามีดีเจในตำนานของร้าน
อย่าพึ่งรีบกลับกันนะครับ" เสียงประกาศของดีเจ แต่ไม่มีใครสนใจเท่าไหร่
เพราะมันส์ในเสียงเพลงมากกว่า
เจ้าภาพของเราตอนนี้เริ่มยืนไม่ตรง
แต่ไม่วายส่ายหัวอยู่ดุ๊กดิ๊ก ไปกับเสียงเพลง ในมือถือขวดเหล้าเทให้คนนั้นคนนี้
แม่ดอกฟ้าของไอเริ่มแปลงร่างเป็นดอกทองแล้ว
ยิ่งดึกคนในร้านเริ่มแน่น
เสียงดนตรีสดที่บรรเลงอยู่ ไม่มีใครยืนติดเก้าอี้เลย โต๊ะข้างๆเริ่มทยอยมากันแล้ว
เดาว่าเป็นแก๊งค์วิศวะแน่ๆ เกียร์ที่คอพวกเขา สะท้อนแสงไฟวิบวับ
"และค่ำคืนนี้ ขอแนะนำให้รู้จัก WARNIX
TAN ดีเจในตำนานของร้านเราครับ" เห้ย
อีตาบ้าแทนตามมาหลอกหลอนถึงนี่เลยหรอ ร้ายกาจมาก
ไฟฟอลโลส่องที่ซุ้มดีเจ แทนกำลังโปรยิ้มโบกมือ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เสียงหวีดจากโต๊ะข้างหลัง
เขาหายไปนานมากอ่ะแก ไม่คิดว่าจะกลับมาเล่นอีก
ใช่เลยยย
ไอก็ไม่คิดว่าเขาจะตามมาหลอกหลอนถึงขนาดนี้
สายตาวาววับจ้องมาที่ฉัน โอ้ยตาย ตายดีกว่า
ทุกคนเริ่มสุดเหวี่ยงกันอีกครั้ง เมื่อแทนเริ่มเปิดอินโทร ไม่ไหวอ่ะ
เขาดูมีเสน่ห์ขึ้นอีกเป็นกองเลย
โต๊ะผู้ชายข้างๆเริ่มส่งเสียงเชียร์
ภาพที่เห็นคือคุ้นๆว่าเป็นเพื่อนแทน กำลังถือขวดเหล้าไล่กรอกปากเพื่อนๆในโต๊ะ
ป่าเถื่อนสุด
เวลาล่วงมาถึงช่วงเป่าเค้ก ไฟในร้านดับ
เหลือแค่ซุ้มดีเจ ที่รอจังหวะเปิดเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์
"ที่ร้ากกกก วันนี้ไปต่อไหนอีกดีคะ
ห้องแทนมั้ย" มืออุ่นๆ ของเขาโอบรอบเอวไว้ แสดงความเป็นเจ้าของ
มืออีกข้างคว้าแก้วเหล้าในมือฉันไปจิบ ส่งยิ้มยียวนให้ ผู้ชายปริศนาคนนั้น
นิ้วมือที่โอบเอวอยู่ เขี่ยเบาๆ เข้าใจละ
เล่นละคร เอาสิ สนุกดี
เพลงในร้านเบาลงได้สักพักแล้ว
น่าจะฝีมือคนข้างๆนี่แหละ
"ก็... ไปต่อแบบทุกทีไงคะ แบบที่แทนชอบ"
ฉันลูบไหล่ โอบรอบคอคืนบ้าง
เสียงโห่แซวดังขึ้น
แน่นอนว่ามาจากโต๊ะเพื่อนเขา
"เห้ยย ร้ายว่ะเพื่อน"
"ว่าไงครับ ชนแก้วไม่ใช่หรอ"
เขาเขย่าแก้วในมือ ผู้ท้าชิงยอมถอยแต่โดยดี เพราะดูแล้วแทนเหนือกว่าแทบจะทุกทาง
"เอ้าเต้นต่อสิคะ" ร้ายกาจ ร้ายที่สุด
ฉันอยู่ในสภาพยืนติดโต๊ะ ตรงข้างหลังฉันมีแทนกางขานั่งคุมเชิงอยู่
กระดิกตัวนิดเดียวเท่ากับร่างฉันไปเบียดเสียดกับเขาแน่
โอเค ฉันยืนนิ่งๆนี่แหละ
"เมื่อยมั้ย นั่งสิ" ตบขาแปะ แปะ
อ๋อให้นั่งตัก พรุ่งนี้ได้มีข่าวลือทั่วมอสิ ฉันส่ายหัวไม่นั่งแน่นอน
กลุ่มเพื่อนเขาเริ่มกระดี๊กระด๊า
ชนแก้วกับสาวๆโต๊ะนั้นโต๊ะนี้ ผู้ชายนี่...แรดดีเนอะ
"ไปส่งเข้าห้องน้ำหน่อย เด้...อึ้ก"
แพรวาเซมาคว้าแขนมิรีน ที่ตอนนี้เซมาชนฉันเป็นโดมิโน ดูทรงแล้วคงต้องไปส่ง
"ว้าย ไหวมั้ยแพร" (เหล้ากระฉอก)
"ปวดเยี่ยวววว~" เสียงยานคาง
"ไอ แกมาช่วยฉันหิ้วแพรที"
ฉันปรี่ไปคว้าแขนอีกข้างของแพรทันที เห็นแทนนั่งขำฉันเลยค้อนดุใส่ โอเค ตั้งสติ ห้องน้ำ
ห้องน้ำ
ฉันมาส่งแพรเข้าห้องน้ำยังไม่ทันเสร็จ
ไลน์กลุ่มเด้งขึ้น ดูจากชื่อ เป็นเพื่อนสาขาที่มายนั่งด้วยที่โต๊ะ
Botan : ไอ! กลับโต๊ะด่วนนนน
Botan : ได้ส่งรูปภาพ
ฉันนิ่งไปพักหนึ่ง ... สมองยังคิดไม่ออก
"ไอ อย่ายอมนะ ให้รู้ว่าเราแน่ขนาดไหน
ฉันช่วยเอง" มิรีนอ่านไลน์กรุ๊ปแล้วสินะ
แพรวาเข้าห้องน้ำเสร็จ
เราสองคนช่วยกันหิ้วปีกกลับมาโต๊ะ ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ภาพยิ่งชัดเจนขึ้น
ผู้หญิงสวยเปรี้ยวคนนั้นกำลังคร่อมตักแทน
"แพรเดินดีๆ เดินตรงๆอ่ะเป็นมั้ย"
มิรีนขยิบตาส่งซิก มือฉันคว้าถังน้ำแข็งทำท่าเรียกบริกร
"พี่ค้าาาาา น้ำแข็งหมดค่าาา"
ฉันเซตามแรงกระแทก ของแพรวา อันที่จริงคงเป็นมิรีนมากกว่าที่ผลักมาโดน
มืออีกข้างปล่อยแพรวาแล้ว จับขอบถังครอบหัวแม่เสือหิวคนนั้น
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ว้าย ตายแล้วขอโทษน้า ไม่ได้ตั้งใจ"
ฉันปั้นหน้าเสียใจสุดตอแหล เห็นแทนทำหน้ากระอักกระอ่วน
ฉันพอจะอ่านปากแทนออก ทั้งสีหน้า ช่วยแทนด้วย
โคร้ม ~
ฉันผลักเอง แหละ นางเอกยุคใหม่สวยๆ
รีบดึงแทนออกก่อนที่จะโดนตะครุบไปอีก
"แทนขา~ ไอมึนจังเลย แทนไปส่งหน่อยได้ม้า
เค้ากลับเองไม่ไหวแน่เลย" เสียงอ้อแอ้นี่ก็แอ๊บอีกแหละ ความจริงคือไม่ได้เมา
และอารมณ์ตอนนี้คืออยากรู้ความจริงจากปากแทนเท่านั้นสร่างหมดแล้ว ตาสว่างวิ้งๆเลย
"ได้สิคะคนดี แทนส่งถึงเตียงเลย"
รอยยิ้มกรุ้มกริ่มแบบลามเลีย แทนโอบไหล่ฉันออกจากร้าน แต่ทันที่ที่ถึงลานจอดรถ
ฉันสะบัดแขนเขาทิ้ง เขายิ้มเจื่อนๆ
"ไปคุยกันในรถเถอะ นะ"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น